Naaktkat Odilon heeft genoten van de zon

Boven de mist vliegt de toerist

Okee, er zal ook een enkele zakenman tussen zitten. 

Maar echt belangrijk is al dat vliegen natuurlijk niet...

Dus zullen we het wel heel erg leuk vinden...

Je kunt echt besparen met die zomertijd

Een tijdje terug hoorde ik op de radio een oproep om een beter, energiezuiniger, model deurbel te ontwerpen. De meeste huizen hebben tegenwoordig een elektrische bel. Die staat de hele dag stand by en gebruikt zo stroom, terwijl er maar enkele seconden per dag echt gebruik van wordt gemaakt.

Waarom geen bel op zonnenergie ? Of een bel die pas aangaat op het moment dat er op de knop gedrukt wordt ? Dan bespaar je energie.

Maar, nu zul je misschien zeggen, dat het maar een heel klein beetje energie is wat je zo, per bel uitspaart. Dat is zeker waar. Maar reken het eens om naar miljoenen en miljoenen deurbellen, wereld wijd ! Dan wordt het ineens de moeite waard.

Op dit blog staat dat er twee kolencentrales nodig zijn, om alle deurbellen in Nederland van stroom te voorzien. Dat lijkt me wat overdreven. Maar dat je met een beter model bel geld kunt uitsparen is zeker. 2 tot 10 euro per jaar per bel, lees ik hier, dus tel uit je winst.

Net zoiets is het geval bij de zomertijd. Maar dan moeten we het wel goed aanpakken. We hebben nu net met z'n allen de klok een uur vooruit gezet. De meeste van ons zullen in oktober, als de wintertijd weer ingaat, de klok een uur terug draaien.

Dat is fout. Je moet dan de stekker uit je wekkerradio, of de batterijen uit je klok en horloge halen en de uurwerken een uur stil laten staan ! Dan bespaar je energie. Geen idee hoeveel, maar als heel Europa het zo doet, zal het alles bij elkaar best de moeite waard zijn.

Het effect kan nog verdubbeld worden door in juni de klok nog een uur terug te draaien. Dan hebben we lente-, zomer-, herfst en wintertijd ! En twee keer per jaar kunnen we dan, met z'n allen, alle klokken die op elektriciteit werken, een uur stil laten staan. Kassa !  

Hoera ! Onze eerste Australiër !

Wie leest er eigenlijk nog strips tegenwoordig ? De Geheimzinnige Hulpman vertelde me dat hij onlangs Strip-antiquariaat Lambiek bezocht en een gesprekje aanknoopte met de nieuwe eigenaar. In eerste instantie ging het over de hoeveelheid stripboeken die er op de markt komt.

Die blijkt best groot te zijn, genoeg om een stripwinkel bomvol te leggen. Maar het zijn allemaal kleine oplagen. Uitgevers moeten het niet meer hebben van populaire, langlopende reeksen, maar proberen snel te scoren, met telkens weer iets nieuws.

Op de vraag van de Hulpman wie er nou die stripboeken komen kopen, was het antwoord dat het toch voornamelijk mannen van middelbare leeftijd zijn. Zij zijn, net als wij Stripmannen, opgegroeid in de jaren '60, '70 en '80, toen het beeldverhaal hoogtijdagen vierde.

Toen had je nog 4 of 5 elkaar beconcurrerende strip-weekbladen, Pep, Sjors, Kuifje, Tina, Donald Duck... Nu is er bijna niets meer. Ja, nog niet zolang geleden is de Eppo opnieuw opgericht. Maar dat is ook alleen maar om het jeugdsentiment van de veertigers en vijftigers te bevredigen.

In de krant stonden vroeger 3, 4, 5 dagstrips. Tegenwoordig nog ééntje. Had ik vroeger hele stapels stripboeken op mijn kamertje liggen, mijn kleinzoon heeft er misschien 3. En die heeft hij dan nog van mij en de Hulpman cadeau gekregen.

Je vraagt je af waar we de moed vandaan halen om juist nu een Engels stripblog te beginnen. Zelf vinden we het erg leuk, natuurlijk. Maar het is best lastig, die vertalingen maken. En echt storm loopt het er ook nog niet.

Gelukkig hebben we een paar vrienden die spontaan aangeboden hebben om te helpen met het corrigeren van onze Engelse teksten. Een ervan is afgestudeerd in die taal, een ander heeft van vertalen zijn hobby gemaakt. Dat scheelt al een stuk.

En het is ook erg leuk om te doen, hoor. Je oude grappen krijgen ineens een nieuw leven en internationale allure. Daarbij worden we ook wel opgemerkt door stripliefhebbers uit het buitenland. Een aantal blijkt dan weer zelf strips te tekenen, zoals bijvoorbeeld The Owl & Pussycat Webcomic en Planet Throgmorton. Zo lezen striptekenaars in ieder geval elkaars strips.

Het internet is natuurlijk ook zo immens dat het wel even duurt voor een website opgemerkt wordt. We zijn als het ware waterdruppels aan het spetteren in een enorme oceaan. Desalniettemin hebben we al lezers uit de VS, Groot-Brittannië, Canada, Brazilië, Griekenland, Spanje, Italië en België mogen ontvangen. En keken mijn huisgenoten verbaasd op toen ik, afgelopen week, ineens zat te juichen op de bank: 'Jaaa ! Onze eerste Australiër !!'

Logisch dat die wat op zich liet wachten, hij moest immers helemaal van de andere kant van de wereld komen. Maar dat Australiërs van strips hielden wist ik wel. Cadel Evans, de eerste wereldkampioen wielrennen van down under, is een groot liefhebber van Kuifje ! Heeft iemand die speelfilm al gezien, trouwens ?

Hoe dan ook, we geven de moed niet op. En erg veel concurrentie lijkt er niet te zijn op internet. Als ik bijvoorbeeld op Facebook zoek met 'comics' krijg ik welgeteld 4 resultaten. Waaronder onszelf.

Er valt dus nog een wereld te winnen. En ondertussen zijn we uiteraard blij met elke bezoeker, ook die uit eigen land. Maar we zouden nog blijer zijn als onze Nederlandse kennissen al hun Engelstalige vrienden en familieleden op ons nieuwe blog af zouden sturen. Het heet The Amazing Comics Men en dit is het adres: http://stripman.wordpress.com

Zie ook de Nederlandse Stripgeschiedenis op Lambiek.net 

The Amazing Comics Men op Facebook 

En mijn eerdere blog over Kees Kousemaker, de oprichter van Lambiek.

De Strip: Deze episode van het Stripmannen-vervolgverhaal is weer gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. 

Ga naar het Strip-overzicht van dit jaar voor de vorige hoofdstukken van het Stripmannen-vervolgverhaal. 

Klik op de strip voor een grotere weergave. 

Bezoek onze nieuwe internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

Ga voor eerdere hoofdstukken naar het Strip Jaaroverzicht van 2011 

Narcissen en winde – Haal de lente in huis

Van de drogist kreeg ik een paar dagen geleden een bosje narcissen cadeau.

Een voorjaarsactie. Voor de foto heb ik ze even in het zonnetje gezet.

Buiten in het plantsoen beginnen de narcissen ook in bloei te komen. 

Langs de hoofdweg, aan het eind van de straat, zijn ze allang uitgebloeid. 

Die stonden in januari al te stralen. 

Onze plantsoen-narcissen hebben gewacht tot de vorst echt over was. 

Eén soort, twee strategieën...

Voor op balkon heb ik wat zaden van de winde in een potje gezaaid. 

Bekend zijn deze klimplantjes, met hun witte kelkjes, 

bij de meeste mensen wel. Wij noemden ze vroeger 'pispotjes'. 

Maar het zijn mooie bloempjes, 

al zijn veel veel tuinbezitters er niet blij mee

 als ze onuitgenodigd opduiken.

De mijne gaan blauw bloeien. En ze lijken er zin in te hebben.

 Na nauwelijks een week komen ze al boven het bloempotje uit...

Zou het dan allemaal toch nog goed komen ?

Een eekhoorn aan de overkant...

Er loopt een kamerlid weg uit de PVV-fractie. 

Het is prachtig lenteweer. Ik zag vanochtend een eekhoorn, buizerds, een torenvalk, heggenmussen, roodborsten, pimpelmezen, meeuwen, zwanen, kieviten en nog veel meer.

Boven de locomotief, in de boom, een torenvalk...

Bij de drogisterij hadden ze een voordeel-actie. 

Van mijn merk was het 3e product gratis. 

Ik kreeg er ook nog een pompzeepje bij en een bosje narcissen. 

Een aardige mevrouw liet me voorgaan bij de kassa.

Torenvalk...

Een andere aardige mevrouw kwam naar buiten gelopen, 

toen ik even voor haar huis stopte, 

om een foto van de boerderij aan de overkant te maken. 

We wisselden wat vriendelijke woorden.

Boerderij aan de Grote Melm, bij Soest...

De buurman hielp me met het naar binnen sjouwen 

van mijn opvouwbare oprit...

Soms heb je zomaar het gevoel 

dat het nog eens helemaal goed gaat komen met de wereld...  

Duizend miljard ! Maar ach...

Er wordt in Europa 1.000.000.000.000 euro aan belasting ontdoken, stond er afgelopen dinsdag bovenaan de voorpagina van de Volkskrant. Ik ben niet zo'n cijferwonder, maar volgens mij is dat duizend miljard. Het hoofdartikel van de krant ging echter over: 'Bijstandsfraude digitaal opsporen'.

Ergens krijg ik de indruk dat onze regering, op de verkeerde plaats, naar geld zoekt om uit de crisis te komen. Natuurlijk gaan er miljoenen om in het sjoemelen met uitkeringen. Ik las dat, bijvoorbeeld, maar liefst 7% van de Amsterdammers hun gegevens niet correct opgeeft.

Dat is niet best. Hoewel zo'n getal ook betekent dat 93% zich keurig gedraagt. Al kan het ook zijn dat die, ogenschijnlijk keurige mensen, allemaal de belasting bedonderen. Volgens de krant loopt de Nederlandse staat jaarlijks 5 miljard mis.

Een mooi bedragje, hoor. Haal dat binnen en Rutte is, in één klap, uit de problemen. Toch kiest hij er voor de bijstandstrekkers op te jagen en het aantal belastinginspecteurs juist te verminderen. Maar misschien heeft hij gewoon een hekel aan belasting innen ? Of aan bijstandstrekkers ?

Maar ach... De lente zit in de lucht ! Wat zal ik hier een zuur verhaal over de onbegrijpelijke, asociale en onrechtvaardige plannen van onze regering zitten schrijven ? De pimpelmezen kwinkeleren op het balkon, voor de webcams van Beleef de Lente http://www.beleefdelente.nl/ is het eerste kuiken al te zien (bij de oehoe). Er zijn zoveel leuke dingen en ze zijn ook nog eens vrijwel gratis.

Voor een habbekrats kocht ik, bijvoorbeeld, bij het tuincentrum een paar zakjes bloem- en kruidenzaden. Als het een klein beetje meezit heb ik, over een paar maanden, een balkon vol bloemen. En ook nog eens peterselie, tijm, marjolein, munt en lavas voor in het eten.

Als ik wat meer ruimte had verbouwde ik, voor een paar centen, mijn eigen tomaten, parika's, pepers, aardappelen, wortelen en prei. Het is verbazend hoe weinig dat kost en hoeveel plezier je ervan hebt. Zaden die overblijven leg je op een droog plekje en zonder extra kosten, zaai je volgend jaar weer een heel balkon, of een halve tuin, vol.

Dat is trouwens een uitstekend plan voor alle bijstandsgerechtigden, arbeidsongeschikten, ouderen en overige zwakken in de samenleving. Ik moet er al ver naast zitten, of Rutte en co komen met plannen waardoor juist die groepen het moeilijk zullen krijgen om nog fatsoenlijke en gezonde levensmiddelen te kopen. Dan kun je maar beter zelf wat verbouwen.

Wie in de tussentijd iets meer wil doen dan mopperen en lijdzaam afwachten: De FNV heeft een actie 'Laat kwetsbaar Nederland niet vallen' en een demonstratie op het Malieveld op 22 maart .

De Strip: Dit hoofdstuk van het Stripmannen-vervolgverhaal is weer gemaakt door de Stripman zelf. Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van dit verhaal.

Ga naar het Strip-overzicht van dit jaar voor de vorige episode van het Stripmannen-vervolgverhaal. 

Klik op de strip voor een grotere weergave. 

De website van  de Geheimzinnige Hulpman is tijdelijk buiten gebruik ! Maar we hebben  wel een nieuwe internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

Ga voor eerdere hoofdstukken naar het Strip Jaaroverzicht van 2011 

Voorbereidingen op de lente

Vanochtend heb ik even een half uurtje wat opgeruimd op het balkon. 

Onder andere de uitgebloeide planten van vorig jaar weggehaald 

en een nieuwe bezem op een oude steel gezet...

Vorige week heb ik al wat balkonplanten, die binnen hebben overwinterd, 

van nieuwe potgrond voorzien. Je ziet hierboven een margriet, 

een fuchsia waar al één piepklein blaadje aan zit 

en een dahlia.

Okee, het lijkt nu allemaal nog niet veel bijzonders, 

maar de bedoeling is dat het er over een paar maanden weer zo uitziet...

Aan de zonkant heb ik een insectenvilla opgehangen. Er komen elk voorjaar solitaire bijen op het balkon zoeken naar een plekje om een eitje te leggen. Je hoeft bij deze insecten niet bang te zijn voor grote nesten, met honderden bijen. Maar toch is er al eens een de slaapkamer binnengedrongen, met fatale gevolgen... voor de bij. Dus heb ik de kieren rond het kozijn goed dicht gestopt en biedt ik ze nu deze accommodatie. Ik ben benieuwd...!

Nieuwe Midsomer Murders met een nieuwe Barnaby

In een eerder blog schreef ik over de gemoedelijke Britse detective-serie Midsomer Murders. Hoofdinspecteur Tom Barnaby, gespeeld door John Nettles, loste daarin, in de fraaie omgeving van het fictieve graafschap Midsomer, de ene moord na de andere op.

In 2010 kondigde Nettles aan dat hij ermee wilde stoppen. Omdat de serie, na 14 jaar, nog steeds erg populair was besloten de makers hem een opvolger te geven. Daarvoor werd er in de laatste aflevering met Tom Barnaby ineens een John Barnaby opgevoerd, de neef van Tom en heel toevallig ook politieman.

Dat leek een beetje gezocht en niet erg veelbelovend. Maar het valt mee. Bij zijn eerste zaak ontpopt John zich als een aantrekkelijk personage, met opvallende karaktertrekjes. Hij blijkt naast zijn politie-opleiding psychologie te hebben gestudeerd. Hij woont voorlopig, in afwachting van de komst van zijn vrouw, alleen in een huis tussen onuitgepakte verhuisdozen en bespreekt de misdaden die hij op moet lossen het liefst met zijn hondje.

In Midsomer moet hij nog het vertrouwen van de bevolking zien te winnen, die hij tegemoet treedt met een apart soort humor. En ook op het politiebureau moet hij zijn plaats nog vinden en het respect van zijn collega's zien te winnen. Aan het eind van de eerste aflevering is de verhouding tot zijn directe assistent, inspecteur Jones, in ieder geval een stuk verbeterd. De tweede aflevering wordt woensdagavond uitgezonden, op Nederland 1, om 21.25 uur.

De rol van neef John wordt overigens uitstekend vertolkt door Neil Dudgeon, voor de volgers van andere Britse crime-series geen onbekende acteur. Hij speelde onder andere bijrollen in A touch of Frost en Morse en had een aantal seizoenen geleden ook al eens een bijrolletje in Midsomer Murders.

Op de Nederlandse Wikipedia is een artikel te lezen over Midsomer Murders, maar de Engelse versie is veel uitgebreider. Daar is bijvoorbeeld een lijst te vinden van locaties waar de serie is opgenomen en alle fictieve plaatsnamen die daarvoor gebruikt zijn.

Je kunt er zien in welke landen Midsomer Murders uitgezonden is en dat er inmiddels reeksen DVD's en ook soundtrack cd's van de serie zijn verschenen. Ook wordt er aandacht besteed aan een relletje rond de serie. Een van de producers had in een interview gezegd dat Midsomer Murders voorbij ging aan de multiculturele realiteit en alleen blanke Britten liet zien. Hij werd daarop geschorst door de productie-maatschappij. Inmiddels is het conflict bijgelegd.

Waarschijnlijk is het ook teveel gevraagd. Een tv-serie die zich afspeelt in een fictief stuk Engeland zal nooit een precieze afspiegeling van de werkelijkheid zijn. Maar daarom kan het nog wel amusant zijn om naar te kijken.

Kalmaandag – Een dag zonder plannen

Sinds enige tijd probeer ik van maandag een kalm aan dag te maken. Geen plannen of uitstapjes, een beetje lezen, of een filmpje kijken en niet tekenen of uitgebreid over het internet surfen. Een poosje terug schreef ik op wat er van zo'n dag terecht kan komen.

Als chronisch zieke heb ik niet veel verplichtingen. Er zijn wat huishoudelijke klusjes die ik voor mijn rekening neem, de kat voeren en de planten water geven. Maar verder...?

Er zijn bezigheden die ik mezelf opleg, natuurlijk. Nieuwe strips tekenen, bijvoorbeeld en verhalen schrijven voor mijn blog. Maar echt dringend is dat vaak niet, zeker niet aan het begin van de week, dan kan ik nog alle kanten op.

Iets nieuws beginnen, een oud verhaal afstoffen, gewoon nog een dagje wachten, tot er zich misschien een leuk onderwerp aandient ? Het kan voorkomen dat ik zo'n dag begin helemaal zonder plannen. Er moet wel wat wasgoed in de machine gestopt worden en opgehangen, maar wat zal ik daarna eens doen ?

Een stukje rijden met de scootmobiel ? Maar waar naartoe ? Blijft het wel droog buiten ? De vooruitzichten zijn niet geweldig. Volgens buienradar gaat het zeker nog regenen, vanochtend. Eerst die was maar eens doen en dan zelf onder de douche.

Het ziet er inderdaad donker en dreigend uit. Ik hang de was dus maar binnen op een wasrek en zet koffie. Hmm, de keuken is ook een zooitje. De vaatwasser inruimen, dus en een lap over het aanrecht halen. Ondertussen kan de laptop mooi een back up draaien.

Inmiddels is het weer opgeklaard en heeft de kat gekotst in de woonkamer. Het is te laat om nog naar buiten te gaan. Deze chronisch zieke moet om 13.00 een middagdutje gaan doen. Maar de wasrekken kunnen nu wel naar het balkon.

Dat gat onderaan de hordeur moet ook maar eens gerepareerd worden. Met wat knip en plakwerk is dat zo gefikst. Ik luister onderwijl naar Magazine, Malcolm Middleton en Manfred Mann. Muziek uit de enorme verzameling van mijn goede vriend M.

Op allmusic.com zoek ik op wat het voor muzikanten zijn. Magazine blijkt een post-punk-band rond zanger Howard Devoto. Niet onaardig, maar na een paar nummers heb ik het wel gehoord. Malcolm Middleton is bekend van het bandje Arab Strap, naar het schijnt. Dat zegt me niet veel, maar het solowerk dat ik op heb staan wordt omschreven als 'schizophrenic'. Dat is een aardige aanbeveling !

Bij de singles-verzameling van Manfred Mann, hits uit de jaren '60, blijf ik het langst hangen. Verdomd leuke muziek ! Van typische Britse rhythm & blues, tot geinige popdeuntjes met psychedelische trekjes. De geschiedenis van de band is ook het lezen waard.

Oeps ! Regenbui ! Gauw de was weer binnen halen. Het is bijna tijd voor een boterham, voor je het weet is een dag zonder plannen ook alweer grotendeels voorbij...

Info over de genoemde artiesten is te vinden op allmusic.com en wikipedia

De Strip: Dit hoofdstuk van het Stripmannen-vervolgverhaal is weer gemaakt door de Stripman zelf. Klik hier voor deel 1 - deel 2 en deel 3 van dit verhaal.

Ga naar het Strip-overzicht van dit jaar voor de vorige episode van het Stripmannen-vervolgverhaal. 

Klik op de strip voor een grotere weergave. 

De website van  de Geheimzinnige Hulpman is tijdelijk buiten gebruik ! Maar we hebben  wel een nieuwe internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

Ga voor eerdere hoofdstukken naar het Strip Jaaroverzicht van 2011 

Verongelukt experiment

Dit verhaal heeft in 2010 op het Volkskrantblog gestaan. Ik plaats het nu opnieuw omdat het leuk aansluit bij mijn teruggekregen schilderij van gisteren...

We worden allemaal naakt en onmachtig geboren. Aanvankelijk kunnen we niet veel meer dan schreeuwen, slapen, eten en poepen. Maar gelukkig leren de meeste mensen later veel bij.

Sommigen denken dat talent aangeboren is, maar toch leer je de meeste vaardigheden met vallen en opstaan. Lopen, praten, lezen, schrijven, tekenen, gitaarspelen, fotograferen, koken... wat heb ik al niet geleerd op die manier.

En het gaat een leven lang door, als je daar tenminste zin in hebt. Er zijn mensen die op een gegeven moment besluiten dat ze niets meer bij willen leren. Je vindt ze vooral in extremere geloven en rechtse politieke partijen. Daar wil ik niet bij horen.

Ik vind het juist wel leuk om af en toe iets helemaal nieuws uit te proberen. Meestal gaat het de eerste keer helemaal mis, natuurlijk. Er zijn mensen die op zo'n moment teleurgesteld de handdoek in de ring werpen en zeggen: 'Dat is niets voor mij.'

Daar heb ik geen last van. Een enkele krachtterm wil me wel eens ontsnappen, maar afgezien daarvan, zie ik de meeste mislukkingen als leermomenten. Hoe het niet moet weet je dan in ieder geval. Nu nog uitvinden hoe het wel moet. En dat zelf uitzoeken is veel leuker dan een cursus volgen of een handleiding erbij pakken.

Zo ging het ook in de periode dat ik me serieus met de schilderkunst bezig hield. Ik vond het heerlijk om met allerlei technieken te experimenteren. Dikke en dunne verf door elkaar smeren. Knippen en plakken, papier scheuren of karton met schuurpapier bewerken en met klei kliederen.

Op de foto's zie je een van mijn eerste experimenten met klei. Behoorlijk mislukt, maar toch heeft het eindresultaat aardige kanten. De structuur van de ondergrond is heel aardig benadrukt door de genuanceerde beschildering, bijvoorbeeld.

Maar toegegeven: aan de vormgeving mankeert nogal wat. Het is een tamelijk kinderlijk geboetseerd gezicht, dat ook nog eens scheef in het vlak is geplaatst. Daarna heb ik er lapjes klei overheen geplakt. Het geheel is beschilderd met acrylverf.

Klunzig als ik ben heb ik de natte klei op een dun kartonnetje geplakt, dat ik van tevoren vastgespijkerd had op een lijst van dunne houten latjes. Bij het drogen is dat alles natuurlijk zo krom als een hoepel getrokken.

Geeft niets ! Het was een experiment, hè. Bij de volgende pogingen heb ik een iets steviger ondergrond genomen en nog een paar experimenten verder, maakte ik keurige klei-kunstwerken in strakke, zelf getimmerde omlijstingen.

Kom me dus niet aan met aanwijzingen hoe ik het wel aan had moeten pakken. Dat weet ik onderhand zelf ook wel. En alles maar voorgekauwd krijgen is ook niet de manier om technieken te leren. Je moet lekker uitproberen en aanklooien, dat is veel leerzamer.

Dit experiment belandde uiteindelijk in een klein kamertje aan de muur. Daar heeft het de afgelopen 15 jaar gehangen, tot het vorige week van de muur viel. Nu zien of we het weer een beetje kunnen restaureren. Ook weer een leerzaam experiment...

Zie ook het verhaal van gisteren, daar kun je versie 3 zien van deze methode...

Schilderij na 20 jaar weer thuis

Een vriendin van lang geleden mailde dat ze nog een schilderij van me had. Of ik het misschien terug wilde hebben, want ze had de ruimte aan de muur voor iets anders nodig. Dat wilde ik wel.

Gisteren kwam het thuis aan. Wel gek om iets dat je 24 jaar geleden gemaakt hebt weer terug te zien. Ik had er een oude foto van, maar in mijn herinnering was het kleiner en donkerder van kleur.

Het is ongeveer 50 bij 50 cm groot

Volgens een door mij geschreven aantekening, op de achterkant, heb ik het toen 'Snelweg '88' genoemd. Dat was ik ondertussen vergeten. Er staat ook dat het niet te koop is, '...ook niet met lijst.'

Dat verdient misschien enige uitleg. Toen ik een jong ventje was heb ik een tijdje gedacht dat ik professioneel kunstschilder ging worden. Mijn plan was om veel mooie schilderijen, tekeningen en grafiek te maken. De kopers zouden dan vanzelf wel toestromen.

Met de zon van opzij kun je zien hoe ik het gemaakt heb...

De praktijk viel wat het laatste betreft tegen. Binnen een aantal jaren maakte ik een vracht aan kunstwerken, maar verkopen deed ik niets. Ik nam wel deel aan een paar tentoonstellingen en er was ook wel eens belangstelling voor een van mijn schilderijen.

Maar mijn vraagprijs en de bedragen die de potentiële kopers in gedachten hadden, lagen te ver uiteen. Op een zeker moment besloot ik om niets meer te koop aan te bieden. Ik leende mijn mooiste kunstwerken uit aan vrienden en vriendinnen en zocht een baantje.

Dit schilderij heeft ooit op een ledententoonstelling van Culterele Vereniging Artishock in Soest gehangen. Ik was niet alleen lid maar zelfs, een hele tijd, bestuurslid van die club. Op de jaarlijkse tentoonstelling lieten kunstzinnige medeleden hun werk zien en soms was dat te ook koop. Aangezien ze vaak gebruik maakten van wissellijsten die eigendom van de vereniging waren stond er dan achter de prijs '...zonder lijst.'

Mijn Snelweg '88 was dus niet te koop, ook niet met lijst. Dat laatste is natuurlijk een grap want het hardboard, waar ik met klei en acrylverf mijn voorstelling op gemaakt heb, is aan de omlijsting vastgespijkerd.

Vanochtend hebben we hem direct maar aan de muur gehangen. Met dank aan de vriendin die er al die jaren goed op gepast heeft !

Zoek de duif

Ha, eindelijk weer eens iets dat op een zonsopkomst lijkt !

Echt vrij zicht op de opkomende zon hadden we niet, vanochtend...

...maar er was tenminste iets van tekening in de bewolking.

Niet dat saaie grijs...

En hebben jullie de duiven gezien ?

Zo nodig kun je op foto 1 en 4 doorklikken, 

voor een grotere weergave.

Het webcamseizoen is weer geopend !

Ik geef toe, de enige webcam waar ik de afgelopen maanden met enige regelmaat naar gekeken heb is die van de babyneushoorn in Dierenpark Amersfoort.

Er zijn mensen die een hekel hebben aan dierentuinen, want dieren horen niet in hokken opgesloten te zitten. Maar geloof me, deze twee neushoorns, moeder en dochter, hebben het prima naar hun zin. En als ik ze bezig zie, een beetje rond dollend, etend of vredig slapend, kan ik de gedachte niet onderdrukken dat ze het beter hebben dan veel van hun vrije soortgenoten.

Die moeten maar zien of ze de volgende dag iets te eten vinden, of ze niet doodgeschoten worden door stropers, of opgegeten door leeuwen, of tijgers. Het vrije, wilde leven is echt niet zo'n pretje. Deze twee hebben geen zorgen en geen stress. Een ideaal bestaan.

Maar dat terzijde, want waar ik het eigenlijk over wil hebben is het begin van het vogelwebcam-seizoen. Traditie getrouw is dat ingeluid met de start van Beleef de Lente. Op 1 maart is de geheel vernieuwde webcam-site van Vogelbescherming Nederland officieel geopend.

Dit jaar staan de camera's gericht op nesten van de Grauwe kiekendief, Lepelaar, Steenuil, Oehoe, Ooievaar, Boerenzwaluw, IJsvogel, Slechtvalk en Koolmees. De mogelijkheden om vragen te stellen en mee te praten zijn verbeterd en er zijn pagina's met beelden van vorige seizoenen clips van dit jaar en nieuws toegevoegd.

Daarnaast zijn er natuurlijk een heleboel andere websites, over het hele wereld wijde web, waar camera's op broedende vogels en andere wilde dieren gericht staan. Eerst maar eens kijken of de webcams die ik vorig jaar volgde nog actief zijn.

Extra camera's op de slechtvalkentoren van Beleef de Lente vind je bijvoorbeeld bij Stichting Natuurkanaal. In totaal op deze site links naar 12 webcams, ook op andere slechtvalknesten, torenvalken, ijsvogels, voederplaatsen etc.

Nog meer slechtvalken bij de WerkgroepSlechtvalk Nederland. Maar wie liever eens een andere vogelsoort ziet kan beter terecht bij Nestkast Live. Bij de mezen en spreeuwen daar, is nu nog niet veel te zien, maar de kerkuil- en de kauwtjes-camera's zijn al actief. En wie helemaal genoeg heeft van vogels kan hier ook terecht voor een egel-camera.

Een koolmezenkastje vinden we bij Alticam, het bedrijf dat eigenaar is van de zendmast met de beroemde slechtvalkenkast in de Mortel. Dat doet me er aan denken dat het vrouwtje, van de valken die daar de laatste jaren broedden, vorig jaar neergeschoten werd.

De vogel werd levend gevonden en door een dierenarts verzorgd. Op dit moment wordt ze voorbereid op een terugkeer in het wild, dit zal vermoedelijk niet eerder dan in augustus plaats vinden. Berichten hierover zijn te lezen op de site van Vogelwerkgroep Gemert. Daar is ook een half uur durende film te zien van haar vorderingen.

In de nestkast op de zendmast is inmiddels een nieuw vrouwtje neergestreken. Ze is met het mannetje al in de kast gefilmd. Vader slechtvalk is daarmee al aan zijn 3e vrouw toe.

Een hele reeks webcamsites met een verscheidenheid aan vogels en zoogdieren vond je vorig seizoen bij Vroege Vogels. Maar de eerste paar links die ik daar aan klik doen het niet meer. Uitzondering is de link naar Wild Earth TV, een Amerikaanse site met heel veel webcams. Onder andere beren en zeearenden. Hou wel rekening met het tijdsverschil, deze sites zijn vooral 's avonds leuk, omdat het dan in de VS nog licht is.

Een andere Amerikaanse site om in de gaten te houden is die van  Sportsman's Paradise. Daar kunnen we Phoebe de kolibri volgen op haar nestje. Andere camera's houdt men daar gericht op beren, arenden, uilen, eenden en nog veel meer.

Meer roofvogelcamera's zijn te vinden op de Duitse site World of Animals. Ook hier werkt niet alles, maar er is zoveel dat er altijd wel iets te vinden is dat het doet.

Mooie beelden van zeearenden en bosuilen konden we de afgelopen jaren zien bij Looduskalender, een natuursite uit Estland. De site heeft inmiddels een nieuw uiterlijk gekregen en de webcam op het zeearendsnest heb ik er nog niet kunnen vinden. Maar het is daar nu nog wel volop winter, dus wellicht moeten we even geduld hebben.

Een grote hit, vorig jaar, was Volg de Vos, een webcam-project van Staatsbosbeheer. Een massa mensen volgde de gebeurtenissen rondom een vossenburcht in de Oostvaardersplassen. Ook dit jaar kan zal dat weer kunnen. Men is op dit moment bezig met de voorbereidingen op het nieuwe seizoen.

Vast veel kijkplezier gewenst !

De Strip: Dit hoofdstuk van het Stripmannen-vervolgverhaal is weer gemaakt door de Stripman zelf. Klik hier voor deel 1 en deel 2 van dit verhaal.

Ga naar het Strip-overzicht van dit jaar voor de vorige episode van het Stripmannen-vervolgverhaal. 

Klik op de strip voor een grotere weergave. 

De website van  de Geheimzinnige Hulpman is tijdelijk buiten gebruik ! Maar we hebben  wel een nieuwe internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

Ga voor eerdere hoofdstukken naar het Strip Jaaroverzicht van 2011 

Nevelig ommetje

Koud was het niet gisteren, maar wel klam en nevelig...

Eigenlijk wilde ik een stukje het bos van Pijnenburg in, achter Paleis Soestdijk.

Maar die kant bleek voor scootmobielers niet toegankelijk, 

want afgesloten met balken van zo'n 40 cm hoog.

Aan de andere kant van de Biltseweg is gelukkig ook nog een stukje bos. 

Ik hoopte iets spectaculairs te zien, een goudhaantje, of ijsvogel, 

maar moest genoegen nemen met vinken, 

houtduiven en een glimp van een roofvogel, misschien een havik. 

En dit witte paard, dat was ook mooi...

Op de onderste foto kun je doorklikken voor een grotere weergave